Suatu masa dahulu, Imam Ghazali ingin menuntut ilmu dari
seorang tok guru. Lazimnya, anak2 murid tok guru itu dibahagikan kpd 2
kelompok. kelompok kaya dan miskin. kelompok kaya diletakkan di kawasan yg
berbumbung dan berlantai, manakala yg miskin duduk menadah ilmu di atas tanah
berbumbungkan langit.
Kebiasaan di pondok itu, golongan kaya yg menghantar anak2 mengaji, akan memberikan derma.
Ditakdirkan Imam Ghazali ketika itu merupakan seorang yg miskin, lalu diarahkan duduk bersama2 dgn rakan2 miskin yg lain. Lalu beliau dgn penuh tekun menadah ilmu bersama2 penuntut yg lain.
Dalam pada Imam Al Ghazali menuntut ilmu, beliau sempat menghasilkan risalah2 ilmu agama dan antaranya berkenaan himpunan doa2.Tulisannyamenjadi masyhur dan dicetak serta diamalkanorang ramai.
Pada suatu hari, Tok Guru beliau ingin mendirikan masjid dgn derma org2 kaya. Lalu dibinalah masjid. Tetapi yang peliknya apabila masjid telah siap, belum pun sempat diguna, masjid disambar petir dan terbakar. Tok Guru itu merasa hairan dan mula berfikir, kenapa masjid terbakar? Beliau membuat kesimpulan, barangkali duit yg digunakan itu haram agaknya. Kemudian, beliau memutuskan utk membina kembali masjid dgn menggunakan duitnya sendiri. Setelah bertahun-tahun dibina, akhirnya siap masjid. Tetapi malangnya, sekali lagi ia disambar petir dan terbakar. Tok guru itu terkejut dan beliau berfikir,kali ini apa sebabnya? Tok guru itu mulai buntu... .Akhirnya beliau mengarahkan Al Ghazali agar pergi mengembarake suatu tempat yg diberitahu olehnya utkberjumpa dengan Nabi Khidir , dan jemput baginda datang ke pondok tok guru itu bagi mendapatkan pandangan.
Lalu Imam Al Ghazali tanpa membantah memulakan perjalanannya mencari Nabi Khidir. Dipendekkan cerita apabila beliau sampai di tepi sungai, beliau berjumpa seorang lelaki yg berada di situ lalu beliau menegurnya. Beliau tawakal bertanyakan lelaki itu adakah beliau tahu di mana Nabi Khidir berada? Lelaki itu menjawab aku baru berjumpa dgnnya di tengah-tengah sungai itu. Al Ghazali bertanya dgn kehairanan bagaimana lelaki itu boleh ke sana sedangkan tiada sampan?Lelaki itu menjawab bahawa aku membaca doa yg engkau ajarkan. Al Ghazali merasa hairan bila pula dia ajar lelaki itu baca doa? lALU LELAKI ITU MENCERITAKAN BAHAWA BELIAU mengamalkan risalah doa yg ditulis oleh Al Ghazali yg tersebar di seluruh pelusuk negeri.
Lalu Al Ghazali pergi ke tempat Nabi Khidir dgn membaca doa itu. Apabila Nabi Khidir muncul, Al Ghazali sampaikan salam Tok Gurunya dan menyampaikan hasrat tok gurunya. Nabi Khidir menjawab bahawa Baginda tak akan pergi berjumpa tok guru al ghazali selagi tok guru itu membeza2kan antara pelajar miskin dan yg kaya.
Lalu, Al Ghazali pun kembali lah dgn hampa membawa bersamanya lelaki di tepi sungai tadi. Sesampainya di pondok pengajian, Tok Guru yg sedang memerhatikannya dari jauh telah terdetik dlm hati, betapa kurang ajarnya al ghazali membiarkan Nabi Khidir ikut di belakangnya. Kemudian apabila Al Ghazali mendekatinya, tOK gURU itu menegurnya kenapa dibiarkan Nbai Khidir mengekori di belakangnya? aL Ghazali menjawab bahawa yg dibelakangnya itu bukan Nabi KHidir bahkan dialah org yg membawanya bertemu Nabi Khidir. Al; Ghazali menyampaikan pesan Nabi Khidir dan beritahu sebab kenapa Nabi Khidir tak mau datang ke pondok tok gurunya.
Tok guru itu insaf dengan perbuatannya yg membezaa-bezkan anak-anak muridnya.
Kebiasaan di pondok itu, golongan kaya yg menghantar anak2 mengaji, akan memberikan derma.
Ditakdirkan Imam Ghazali ketika itu merupakan seorang yg miskin, lalu diarahkan duduk bersama2 dgn rakan2 miskin yg lain. Lalu beliau dgn penuh tekun menadah ilmu bersama2 penuntut yg lain.
Dalam pada Imam Al Ghazali menuntut ilmu, beliau sempat menghasilkan risalah2 ilmu agama dan antaranya berkenaan himpunan doa2.Tulisannyamenjadi masyhur dan dicetak serta diamalkanorang ramai.
Pada suatu hari, Tok Guru beliau ingin mendirikan masjid dgn derma org2 kaya. Lalu dibinalah masjid. Tetapi yang peliknya apabila masjid telah siap, belum pun sempat diguna, masjid disambar petir dan terbakar. Tok Guru itu merasa hairan dan mula berfikir, kenapa masjid terbakar? Beliau membuat kesimpulan, barangkali duit yg digunakan itu haram agaknya. Kemudian, beliau memutuskan utk membina kembali masjid dgn menggunakan duitnya sendiri. Setelah bertahun-tahun dibina, akhirnya siap masjid. Tetapi malangnya, sekali lagi ia disambar petir dan terbakar. Tok guru itu terkejut dan beliau berfikir,kali ini apa sebabnya? Tok guru itu mulai buntu... .Akhirnya beliau mengarahkan Al Ghazali agar pergi mengembarake suatu tempat yg diberitahu olehnya utkberjumpa dengan Nabi Khidir , dan jemput baginda datang ke pondok tok guru itu bagi mendapatkan pandangan.
Lalu Imam Al Ghazali tanpa membantah memulakan perjalanannya mencari Nabi Khidir. Dipendekkan cerita apabila beliau sampai di tepi sungai, beliau berjumpa seorang lelaki yg berada di situ lalu beliau menegurnya. Beliau tawakal bertanyakan lelaki itu adakah beliau tahu di mana Nabi Khidir berada? Lelaki itu menjawab aku baru berjumpa dgnnya di tengah-tengah sungai itu. Al Ghazali bertanya dgn kehairanan bagaimana lelaki itu boleh ke sana sedangkan tiada sampan?Lelaki itu menjawab bahawa aku membaca doa yg engkau ajarkan. Al Ghazali merasa hairan bila pula dia ajar lelaki itu baca doa? lALU LELAKI ITU MENCERITAKAN BAHAWA BELIAU mengamalkan risalah doa yg ditulis oleh Al Ghazali yg tersebar di seluruh pelusuk negeri.
Lalu Al Ghazali pergi ke tempat Nabi Khidir dgn membaca doa itu. Apabila Nabi Khidir muncul, Al Ghazali sampaikan salam Tok Gurunya dan menyampaikan hasrat tok gurunya. Nabi Khidir menjawab bahawa Baginda tak akan pergi berjumpa tok guru al ghazali selagi tok guru itu membeza2kan antara pelajar miskin dan yg kaya.
Lalu, Al Ghazali pun kembali lah dgn hampa membawa bersamanya lelaki di tepi sungai tadi. Sesampainya di pondok pengajian, Tok Guru yg sedang memerhatikannya dari jauh telah terdetik dlm hati, betapa kurang ajarnya al ghazali membiarkan Nabi Khidir ikut di belakangnya. Kemudian apabila Al Ghazali mendekatinya, tOK gURU itu menegurnya kenapa dibiarkan Nbai Khidir mengekori di belakangnya? aL Ghazali menjawab bahawa yg dibelakangnya itu bukan Nabi KHidir bahkan dialah org yg membawanya bertemu Nabi Khidir. Al; Ghazali menyampaikan pesan Nabi Khidir dan beritahu sebab kenapa Nabi Khidir tak mau datang ke pondok tok gurunya.
Tok guru itu insaf dengan perbuatannya yg membezaa-bezkan anak-anak muridnya.
Tiada ulasan:
Catat Ulasan