OLEH : ASY SYEIKH ABDUL QODIR BIN ABDUL
MUTTOLIB AL INDONISI AL MANDILI (ULAMA
DAN GURU MASJIDIL HARAM MEKAH)
KELEBIHAN TELINGA YANG BERKAITAN DENGAN DUNIA DAN AKHIRAT
Ketahui[lah] oleh mu [wahai saudara-saudara ku sekelian] bahawasanya
[kelebihan] telinga [engkau] itu [yang telah] menjadikan [akan] dia oleh Allah
Taala bagi [kegunaan] engkau [sehari-hari adalah] kerana [ianya mempunyai]
beberapa faedah yang [boleh kita] bangsa[kan kepada] dunia dan beberapa faedah
yang [boleh kita] bangsa[kan kepada] akhirat.
FAEDAH TELINGA YANG DIBANGSKAN KEPADA DUNIA
Maka [se]setengah daripada segala faedahnya yang [boleh di]bangsa[kan
kepada] dunia [ialah engkau dapat] bersedap-sedap dengan [apa] yang [engkau]
dengar[i] dan [engkau dapat] menyampaikan ia kepada memfahamkan segala
perkataan yang didengar[i oleh engkau itu kepada orang lain].
FAEDAH TELINGA YANG DIBANGSKAN KEPADA AKHIRAT
Dan [se]setengah daripada segala faedahnya yang [di]bangsa[kan kepada]
akhirat itu [ialah hendaklah] mendengar ia akan [ayat-ayat Al] Quran dan
hadith[-hadith] Nabi [Muhammad] sollallahu alaihi wasallam dan segala ilmu yang
memberi[kan] manfaat [kepada engkau].
PENGLIHATAN LEBIH AFDHAL DARIPADA PENDENGARAN
Dan kerana [keterangan yang] banyak ini [tentang] segala faedah
[pendengaran maka] adalah pendengar[an] itu lebih afdhal daripada penglihat[an]
kerana kebanyakan faedah penglihat[an] itu [yang banyaknya ialah di]bangsa[kan
ia kepada] dunia dan kebanyakan faedah pendengar[an] itu [yang banyaknya ialah
di]bangsa[kan ia kepada] akhirat.
Dan kerana itu[lah akan] mendapat[i] engkau akan [kebanyakan orang] yang
buta [penglihatannya itu] lebih sempurna daripada [orang] yang tuli
[pendengarannya].
BERSYUKUR DENGAN NIKMAT PENDENGARAN
Dan bermula [cara] mensyukurkan [akan nikmat] pendengar[an] itu [ialah
dengan engkau] memeliharanya daripada mendengar [akan perkara-perkara] yang
dilarang [oleh agama Islam] seperti mengumpat dan mengadu-ngadu.
Dan [juga memeliharanya daripada] segala perkataan yang tiada baik seperti
[perkataan] bid’ah dan berbantah-bantah.
Dan seperti [memeliharanya daripada] mendengar suara perempuan dan muda
belia jika ditakuti daripadanya akan fitnah.
Dan seperti [memeliharanya daripada] mendengar perkakas[-perkakas]
permainan yang diharamkan seperti serunai dan gendang.
Dan jangan[lah] engkau tertipu disebabkan [terdapatnya] mereka yang
menghalalkan akan mendengar [se]umpama serunai itu kerana perkataanya itu
menyalahi ia akan [Al] Quran dan hadith Nabi [Muhammad] sollallahu alaihi
wasallam.
Maka lazimkan[lah] oleh mu memelihara [akan] pendengar[an] engkau [ini]
daripada perkataan[-perkataan] yang keji[-keji] dan yang sia-sia kerana
mereka yang menuntut dengar [walaupun tidak mengeluarkan kata-kata adalah
berkongsi dan] bersekutu [sama] ia dengan mereka yang berkata-kata [yang
keji-keji dan sia-sia itu] pada [perkongsian] dosa yang haram itu.
Dan lagi pula bahawasanya mendengar [akan] perkataan yang sia-sia dan keji
itu [akan] mendatangkan was-was ke dalam hati [engkau].
Dan ketahui[lah] oleh mu bahawasanya perkataan yang didengar[I] itu
[adalah] seperti makanan [kepada engkau kerana] [se]setengahnya memberi manfaat
[kepada pendengarnya] dan setengahnya [pula] memberi[kan] mudharat [kepada
pendengarnya].
Dan [se]setengahnya [pula menjadi] penawar [kepada pendengarnya] dan
[se]setengahnya [menjadi] racun [pula kepada pendengarnya].
Bahkan berkekalan perkataan itu di dalam hati [engkau] lebih lama daripada
berkekalan[nya] makanan di dalam perut [engkau] kerana makanan itu [akan]
hilang ia dari dalam perut besar [engkau] dengan tidur dan [se]umpamanya.
Dan terkadang berkekalan ia di dalam perut [sehingga] beberapa hari
[lamanya] kemudian hilang ia dengan [makan] makanan [seumpama] pencahar
(julap).
Adapun perkataan [pula apabila] jatuh [ia] ke dalam hati maka
terkadang[-kadang] berkekalan [perkataan itu] di dalam hati [hingga] seumur hidup
[lamanya tidak hilang-hilang].
Maka jika ada ia perkataan yang jahat maka sentiasa[lah] ia memfitnahkan
[kepada pendengarnya] dan mendatangkan was-was [ke dalam hatinya] bahkan
terkadang mensebabkan ia akan [jatuh ke dalam] kebinasaan yang [sangat] besar
[lagi berpanjangan].
Maka hendaklah bersungguh-sungguh orang yang berakal pada memelihara[kan]
pendengar[an]nya [itu] dan [memelihara] segala anggotanya sebelum ditanya
daripada[ apa yang dilakukan]nya [di dunia dahulu] pada hari kiamat [nanti].
Telah berfirman Allah Taala,ertinya,
“bahawasanya pendengar[an] dan penglihat[an] dan hati [maka ketahuilah]
sekelian[nya] itu akan ditanya daripada[ perbuatan]nya pada hari kiamat [nanti]”.
[Surah Al Israk Ayat 36]
Tiada ulasan:
Catat Ulasan